θα ήθελα να 'μουν..

  Κοιτάζω τα περιστέρια συχνά, παρατηρώ κάθε τους κίνηση. Σκέφτομαι πως θα ήταν αν ήμουν και εγώ. Αν μπορούσα να πετάω ψηλά, να φεύγω μακριά οταν νιώθω μόνη, να πετάω και να ξεχνάω τα προβλήματά μου. Θα ήθελα να 'μουν περιστέρι. Να νιώθω ελεύθερη στον ουρανό. Να βλέπω τους μίζερους ανθρώπους να τσακώνονται για τα λεφτά, για το τίποτα απο ψηλά. Να κουτσουλάω όσους μου ειναι αντιπαθείς. Σίγουρα θα το ήθελα πολύ, να κάθομαι στα κλεφτά στα μπαλκόνια και να βλέπω μέσα στα σπίτια και να φεύγω βιαστικά. Θα αγαπούσα περισσότερο απ το κάθετι τους ανθρώπους που με τάισαν πετώντας κάτω τα ψίχουλα απ το φαί τους. Για μενα η αγάπη θα είναι ψίχουλα, βλέπεις τη διαφορά; θα εκτιμάω ακόμα και τα αυτονόητα για σας,άνθρωποι. Με κυνηγάτε γιατί σας λείπει η αγάπη ή μάλλον δεν την βλέπετε. Αγάπη είναι όταν η μαμά σου σου λέει καθώς βγαίνεις απ το σπίτι: <<Έλα πρίν νυχτώσει>>. Αγάπη είναι όταν ο φίλος σου σου λέει όταν περνάτε το δρόμο: Μαλάκα πρόσεχε θα σε πατήσουν>> και σε τραβάει πίσω. Δεν έχετε μάθει να βλέπετε την αγάπη,άνθωποι και αυτό είναι μια βασική διαφορά σας απο τα περιστέρια.